Αφιέρωμα του Σάκη Θεοδοσιάδη στην Α1 μπάσκετ γυναικών

15/05/2014

Το freebilly είναι αυτό που λέει το όνομά του: δημιουργήθηκε ως γέφυρα προς την επόμενη μέρα. Εδώ γράφω ελεύθερα και δεν γράφω μόνο εγώ. Δημοσιεύω όσα σκέφτομαι αλλά και όσα σκέφτονται Άνθρωποι καταξιωμένοι στον χώρο τους.

Ο Σάκης Θεοδοσιάδης, επί χρόνια στο «Φως», είναι ο δημοσιογράφος που έχει ασχοληθεί όσο κανείς άλλος με το γυναικείο μπάσκετ. Και σήμερα μας κάνει την τιμή να μοιραστεί τις σκέψεις του μαζί μας για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε. Αποτίμηση για κάθε ομάδα ξεχωριςτά αλλά και συνολικά για τη διοργάνωση.

Και όποιος άλλος έχει «κάτι» ενδιαφέρον να πει, το blog είναι ανοιχτό να φιλοξενήσει κάθε άποψη.

Πάμε τώρα να δούμε την «έκθεση» του Σάκη Θεοδοσιάδη.

Το νταμπλ της ΑΕΣ Ελληνικού και τι άλλαξε στην Α1

Μια από τις πιο σοβαρές συνεπείς , φερέγγυες και ισορροπημένες διοικήσεις στον χώρο του γυναικείου μπάσκετ είναι αυτή της ΑΕΣ Ελληνικού και η δικαίωση όλων αυτών των αποδεδειγμένων αρετών ήταν το φετινό νταμπλ που κατέκτησε ο σύλλογος.

Μάλιστα η κατάκτηση του κυπέλλου ήταν αγχωτική αφού πέρασε από σοβαρούς κλειδωνισμούς στο Nick Gallis Hall στις 22 Δεκεμβρίου στα προημιτελικά (66-72 τον Άρη σε ματς που έχανε 45-25 στο ημίχρονο!) έφτασε στο φάϊναλ φορ της Κω και μετά από ένα υγιεινό περίπατο με τον Ίκαρο στον ημιτελικό ο τελικός κρίθηκε στις λεπτομέρειες κόντρα στον Παναθηναϊκό 74-72 και ήρθε η πρώτη κούπα στην ιστορία του σωματείου.

Αυτό έδωσε αυτοπεποίθηση στα κορίτσια της Καπογιάννη που χωρίς τραυματισμούς πήραν πολύ πιο εύκολα την κούπα του πρωταθλητή. Η νίκη του Πρωτέα Βούλας στον ημιτελικό με 3-2 επί του ΠΑΟ απλοποίησε τα πράγματα αφού το 2-0 επί του Πρωτέα (χωρίς Νικολοπούλου) είναι σίγουρα πολύ πιο επιθυμητό από το 1-1 με τον Παναθηναϊκό έστω και αυτόν χωρίς Δίελα και Γέμελος από τον οποίο έχασε την μοναδική φορά φέτος.

Η ΑΕΣΕΛ φρόντισε να φορμαριστεί όταν έπρεπε και δεν είχε τραυματισμούς αντίθετα από τους συνοδοιπόρους οπότε έχοντας σαφώς πιο βαθύ, καλοδουλεμένο και με δυνατότητες ρόστερ αναδείχθηκε μάλλον άνετα πρωταθλήτρια και ας αντιμετώπιζε ένα τεράστιο γηπεδικό πρόβλημα αφού ποτέ δεν έπαιξε στο κλ. Ελληνικού (ούτε και πρόκειται όπως φαίνεται ) και βολόδερνε στο ΔΑΙΣ και το Μετς που ήταν γούρικο μεν, όχι όμως και για την τσέπη του προέδρου.

Αλλωστε διέθετε και την αδιαμφισβήτητη mvp του πρωταθλήματος Λικέντρα Τζόνσον που χωρίς να κάνει ποτέ όργια, ήταν πάντα αυτό που έπρεπε και κάνει ευτυχισμένο κάθε προπονητή. Είναι έγχρωμη με ευρωπαϊκή νοοτροπία, καλά προσαρμοσμένη στις ανάγκες της ομάδας, με άψογη προσαρμογή στο ζητούμενο και αγαπητή από τις συμπαίκτριες. Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς την εξαιρετική τεχνική της , τα σωματικά προσόντα και τις αξιοζήλευτες στατιστικές της καταλαβαίνει γιατί δικαιολογημένα προσπαθεί να την ανανεώσει η ομάδα . Χωρίς να κάνουμε άλλη ξεχωριστή αναφορά στα κορίτσια της ΑΕΣΕΛ εκείνο που σίγουρα εντυπωσιάζει είναι ότι σε ένα πρωτάθλημα σίγουρα όχι το καλύτερο ποιοτικά των τελευταίων ετών δεν υπάρχει ούτε ένας σχετικός με τον χώρο που να μην παραδέχεται την ανωτερότητά τους σε όλους τους τομείς. Σταμάτη , Χαλιβέρα , Μπόνη , Μπαλτά , Σπυριδοπούλου, Νικολαίδου , Γκοτζή , Μπαλτά , Παντέλη , Ρουμπελάκη έφτιαξαν φοβερό ελληνικό σύνολο και έκαναν ΔΙΚΑΙΑ ΝΤΑΜΠΛ. . Αξίζουν συγχαρητήρια στην Καπογιάννη και το επιτελείο της , στην διοίκηση (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ) αλλά και σε όλα τα κορίτσια για την συνεισφορά τους . Ο προσανατολισμός της ΑΕΣΕΛ είναι σαφώς ευρωπαϊζων αλλά με τα τωρινά δεδομένα για τις ξένες ούτε λόγος αφού η διαφορετική δωδεκάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη είναι το λιγότερο φτωχή επιλογή ακόμη και αν υπάρχει οικονομική κάλυψη.

Οι δυσάρεστες εκπλήξεις

Το φετινό πρωτάθλημα επεφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις. Αρχικά από τον Παναθηναϊκό που είχε πολύ καλό έμψυχο υλικό πρόσθεσε και την Κωστάκη σε οριακό σημείο αλλά οι απώλειες Δίελα και Γέμελος, η κακή απόδοση σε κάποια ματς , ο μηδενισμός στο Ρύσιο και η απώλεια του κυπέλλου στην Κω αποσυντόνισαν το τριφύλι και έφεραν αμφισβήτηση , διαταράσσοντας το κλίμα .

Μεγάλο όπλο του ΠΑΟ ο κόσμος που είχε συγκλονιστική παρουσία σε βαθμό που ελάχιστοι πίστευαν ότι με τόσο πύρινη Λεωφόρο και τόσο ξεχωριστή συμπαράσταση δεν θα έπαιρνε ένα έστω τίτλο ο ΠΑΟ. Και όμως δεν πήρε και εξηγήσεις υπάρχουν αρκετές και τις προαναφέραμε. Η τρίτη θέση είναι μια παρηγοριά και τίποτα περισσότερο κάτι που αποδεικνύει η έλευση του Πέτρου Πρέκα και η παραίτηση Σαμαντούρα . Ο σύλλογος έχει πάντως πολλές πληγές και ερωτηματικά αφού θα επιστρέψει υγιής η Δίελα αλλά χάνει την πιο βελτιωμένη φέτος αθλήτριά του Ελεάνα Χριστινάκη (πάει για σπουδές στις ΗΠΑ) , φεύγει όπως όλα δείχνουν η πιο σταθερή αθλήτριά του την τελευταία τριετία Νταϊάνα Ντέλβα και η επιστροφή της Τζάκι Γέμελος είναι μάλλον δύσκολη .

Η ομάδα θα πρέπει να χτιστεί από την αρχή και το brand name είναι το όπλο του Πρέκα που μπορεί να το εκμεταλλευτεί . Και η διάρκεια της πύρινης κερκίδας μπορεί να χρησιμεύσει.

Η άλλη φετινή απογοήτευση ήταν ο Αθηναϊκός που μπήκε τελικά στην τετράδα στο τέλος αλλά η χρονιά θα θέλουν άπαντες να περάσει και να ξεχαστεί. Έχτισε πολλά πάνω στην Μέλνικα ως ελληνίδα (και στην Σεμανιάκου αλλά αυτό μέτρησε πολύ λιγότερο) και η απώλειά της στο ξεκίνημα ήταν μεγάλη (όπως αποδείχθηκε με την παρουσία της μετά τον Γενάρη σαν ξένη). Όσο καλή και αν ήταν η εξαιρετική Γκίβενς σε ένα ρόλο πολυεργαλείου που έκανε τα πάντα και έβγαινε μόνο για να πάει … τουαλέτα , η θέση της σαν πάουερ φόργουροντ η σέντερ είναι off line . Γενικά το χτίσιμο του Αθηναϊκού ήταν περίεργο και προβλημάτισε με τρεις διαφορετικούς προπονητές (Κεραμιδάς αποχώρησε για τις ΗΠΑ , Αποσκίτης αντικαταστάθηκε και Ζευγώλης που δεν θα συνεχίσει) που είναι κακό μαντάτο ανεξάρτητα από την απώλεια Μέλνικα –Σεμανιάκου που φάνηκε να είναι η αιτία και το άλλοθι για όλα τα κακά . Αν υπάρχει ένα αισιόδοξο μήνυμα μετά το ηχηρό φετινό χαστούκι της 4ης θέσης είναι η παρουσία των Σουηδών που προεξοφλούν οικονομική υγεία και σταθερότητα εφόσον παραμείνουν στην διοικητική ηγεσία . Τώρα για ρόστερ της νέας χρονιάς δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες αλλά σίγουρα η επιστροφή του Αθηναϊκού σε θέση οδηγού δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση .

Ανέβηκε σκαλοπάτια για την Βούλα

Ο Πρωτέας Βούλας πήρε μια πολύ σημαντική για νεοφώτιστη ομάδα δεύτερη θέση στην Α1 και τηρουμένων των αναλογιών είναι σημαντική επιτυχία όπως και η γενικότερη παρουσία της ομάδας που είχε ταβάνι μια θέση κάτω από την ΑΕΣΕΛ . Η ομάδα χτίστηκε πάνω στην πρώτη «σερβιτόρα» της Α1 Λολίτα Λύμουρα (έδωσε πολλές ασίστ για high light) που ήταν βαρόμετρο και έκανε πολλές δουλειές (γι΄αυτό και έσπευσε να την ανανεώσει) ενώ το έργο της ασφαλώς και είχε συμπαραστάτες τις Φρίμαν και Σωτηρίου (όταν ήρθε στον σύλλογο τον Γενάρη και έδειξε την κλάση της ανεβάζοντας την ποιότητα ). Βοήθησαν κατά διαστήματα όλες οι κοπέλες με μεγάλη άτυχη την Νικολοπούλου προς το τέλος της σεζόν. Ο Δάγλας ακολούθησε την πεπατημένη με δοκιμασμένες λύσεις και γενικά προσπάθησε να οχυρώσει την έδρα αφού εκτός έδρας η ομάδα δεν είχε την σιγουριά που αποπνέει το κλειστό της Βούλας .

Αυτό του βγήκε και το πρόσημο είναι θετικό αν προστεθεί και η μεγάλη επιτυχία του πανελληνίου νεανίδων παρότι η παρουσία της Φασούλα φέτος στις γυναίκες ήταν μικρή και υποδεέστερη σαφώς από το πολλά για την Μαριέλα (ίσως και την Παυλοπούλου) υποσχόμενο περσινό φάϊναλ φορ κυπέλλου στην Ν. Ιωνία του Βόλου . Το αμερικάνικο όνειρο και η προοπτική του έχει τις επιδράσεις του χωρίς αυτό να αφήνει αιχμές για τα παιδιά που επέλεξαν όπως και πολλές άλλες αυτό το δρόμο .

Η ευχάριστη έκπληξη ο Ιπποκράτης

Η φετινή ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Ιπποκράτης Κω. Μια ομάδα με μικρή ντόπια προσφορά αλλά μια σφριγηλή , καλοδουλεμένη και με σωστή διαχείριση πεντάδα κοριτσιών που βρήκαν χημεία , καλό προπονητή τον Μιχάλη Καπλανίδη . Το κυριότερο ζέσταναν το κοινό της Κω και με άριστη αξιοπρεπή και ειλικρινή διοίκηση έδειξαν τι σημαίνει υγεία σε μια ουσιαστικά ακριτική ομάδα που πολλοί την καταδίκαζαν το καλοκαίρι αλλά τελικά άπαντες επιβράβευσαν στο τέλος .

Αν έφτανε και τελικό (δεν μιλάμε για κούπα θα ήταν dream come true ) θα ήταν μια τέλεια χρονιά όχι ότι η 5η θέση στην Α1 και η 3η του f4 ήταν λίγο:

Προς θεού κάθε άλλο! Ρασίντ και Κεχαγιά είχαν ασφαλώς το προβάδισμα αλλά και τεράστια προσφορά από Χελιώτη ,Κουφογιάνη Ισκίογλου .

Μια επίσης ευχάριστη έκπληξη ήταν και η άλλη νεοφώτιστη ομάδα της Αναγέννησης Ν. Ρυσίου . Εκμεταλλεύτηκε ιδανικά την έδρα της στάθηκε τυχερή σε κάποια καθοριστικά σημεία και έσωσε την παρτίδα ενώ έφτασε και σε μια απολύτως τιμητική 6η θέση .

Έδειξε συνέπεια , θάρρος , στήριξε πολλά στις Σταυρίδου , Σκιαδοπούλου , βγήκε και η Σέρβα Ντραγκάνα Γκόμπελιτς και σε συνδυασμό με το «καυτό» Ρύσιο ήρθε το ζητούμενο και με το παραπάνω .

Ο Άρης ολοκλήρωσε 7ος και δεν ήταν απογοητευτικός , μάλλον αποχώρησε με γλυκόπικρη γεύση και χωρίς ουσιαστικά αγωνία για την παραμονή αφού ο Ίκαρος με τα πολλά προβλήματα φέτος δεν έκανε καν τον κόπο να πάει στην Θεσσαλονίκη αποδεχόμενος την μοίρα του .

Η Μονίκ Όλιβερ πρώτη σκόρερ και πρώτη ριμπάουντερ στην κανονική σεζόν στην Α1 ήταν το μεγάλο κέρδος του Άρη .Όλες οι φήμες την θέλουν στον ΠΑΟ σαν αντι Ντέλβα .

Μακράν κορυφαία ελληνίδα η Πετρούλα Μούλη ενώ η Κανταρά έβγαλε έστω και αργά δελτίο αλλά με πολλά προσωπικά προβλήματα δεν βοήθησε .

Ο ΠΑΟΚ προδόθηκε από τις τεράστιες αλλαγές στο ρόστερ σε σχέση με πέρυσι . Ο Νανάκος έκανε ότι μπορούσε , βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και δικαιώθηκε από την παραμονή και την σπουδαία σεζόν των Τελίδου και Σπανίδου όχι όμως και από τις ξένες Ντεσρός και Βουκίσεβιτς που απογοήτευσαν .

Ο υποβιβασμός

Κρόνος και Ίκαρος υποβιβάστηκαν αλλά άφησαν αντιδιαμετρικά διαφορετικές εντυπώσεις στο φινάλε .

Ο Κρόνος ξεκίνησε τραγικά αλλά σταδιακά βελτιώθηκε και στο τέλος άγγιξε την παραμονή μετά ειδικά την νίκη στο Παλατάκι στα πλέϊ οφ . Έφερε την σειρά στο Μπραχάμι και άπαντες στοιχημάτιζαν υπέρ του αλλά η εμπειρία του ΠΑΟΚ και του Νανάκου έφεραν τα πάνω κάτω και στο φινάλε ο νεανικός Κρόνος έχασε την παραμονή στον δρόμο της Εθνικής οδού Αθήνας-Θεσσαλονίκης .

Κορυφαία η ξένη του Χάρι που βελτιώθηκε πολύ σταδιακά αν και αμφισβητήθηκε πολλάκις . Στο ελληνικό υλικό η Σπαθάρου ξεχώρισε σχετικά αλλά επιθετικά αντιμετώπισε πρόβλημα η ομάδα αν και με κάποιες λιγοστές εξαιρέσεις δεν παραδόθηκε εύκολα σχεδόν πουθενά .
Ο Ίκαρος στάθηκε άτυχος στον α΄ γύρο όπου είχε καλή παρουσία και έχασε πολλά ματς στον πόντο ενώ ήταν σταθερός και ανταγωνιστικός . Στον β΄ γύρο έγινε το έγκλημα της αλλαγής της Μίλκοβα που ήταν με διαφορά η σταθερότερη αθλήτρια και η Ντάναμ που ήρθε είχε διάθεση αλλά ήταν λάθος επιλογή στην θέση (σμολ φόργουορντ ) ενώ η Δελή ήρθε πολύ αργά . Η ομάδα πέταξε από επιλογή εύκολα και χωρίς αντίσταση αρκετά ματς .

Ο β γύρος με την αποχώρηση Λειβάδη (ήρθε ο Ρουμπελάκης) ήταν απογοητευτικός και την παρουσία στην Κω (κύπελο) θέλουν άπαντες να την ξεχάσουν οπότε η ομάδα χτυπημένη περισσότερο από όλες από τα οικονομικά προβλήματα παραδόθηκε άνευ όρων .

Σχετικά καλύτερη ελληνίδα η Κυριακοπούλου, κέρδος το ότι έπαιξε αρκετά η 16χρονη Κολλάτου.

Written by freebilly14 Posted in μπάσκετ Tagged with Γυναίκες